Մայիսի 27-ին Մայր Աթոռի նախաձեռնությամբ Շվեյցարիայում հրավիրվող միջեկեղեցական ներկայացուցչական ժողովում, մեծաթիվ հոգևոր բարձրաստիճանների առջև հնչելու է Վեհափառ Տիրոջ մեծածավալ զեկույցը (արդյունքներով հրապարակվելու է պաշտոնական ուղերձ), որում փաստարկված ներկայացվելու է իրականությունը։ Վատիկանում սահմանափակ աշխարհիկ դեմքերով, այսպես կոչված` գիտական ժողովը պարզապես խայտառակ ճակատագրի է արժանանալու։ Ինչևէ, երևույթը, իրոք, մտահոգող է, եվրոպական քաղաքակրթությունը, կարծես, ղեկավարվում է շուկայական արժեհամակարգով:

Երբ 7 տարի իշխանության գլխին գտնվողն ասում է, որ ինքը, իր կառավարությունը տգետ են` սա ավելի խորը նպատակ հետապնդող հայտարարություն է:

Ապրիլի 9-ին ՀՀ արդարադատության նախարարը ԱՄՆ պետքարտուղարությունում հանդիպում է ունեցել Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերի գրասենյակի ավագ խորհրդատու Լուի Բոնոյի (Կովկասյան հակամարտությունների գծով խորհրդական) հետ։

Երբ կար Հայաստանում պետություն, կային նաև այդ պետության կողքին ամուր կանգնած արտաքին ուժեր, դաշնակիցներ, համակարգեր, ճշմարտության և արդարության ջատագովներ: Ի վերջո, հայոց պետության, հավատքի, պատմության, դարդ ու ցավի հանդեպ հարգանք կար, տեղ-տեղ նաև վառ արտահայտված կարեկցանք կար, երևացող ու չերևացող աջակցություն կար:

Հարազատներս, իմ սիրելի արցախահայեր, Երևան քաղաքում մի քչ վատացել է մեր հանդեպ բնակչության մի հատվածի` նիկոլապաշտերի վերաբերմունքը։ Եկեք հաշվի չառնենք։ Ամեն մարդ խոսում է իր խելքի չափով։ Այդքան է այդ մարդու խելքը, ինչ նեղանաս նրանից։

Այն պնդումը, որ դեմոկրատիա ասվածը ի սկզբանե կապիտալի կողմից առավելագույն շահ գեներացնելու հիմնական տեխնոլոգիաներից մեկն է եղել, որի նպատակն էլ այնպիսի իշխանությունների ձևավորումն է եղել ու կա, որոնք կնպաստեն փողով փող շինելու պրոցեսին, հետագա պարզաբանումների կարիք ունի։

Քաղաքը թրջվել է մինչև ոսկորները: Իսկ թաց քաղաքը զգացական է ու խոցելի։ Կամուրջները փխրուն են, փողոցները՝ մածուցիկ, մայթերը՝ բեկվող, անցորդները՝ ամպամած, ջրհորդանների երգն ունկնդիր չունի: Ջրափոսերի մեջ արտացոլվողը տամկությունն է, ու անձրևից լվացված տարածության մեջ դատարկված տեղերն ավելի տեսանելի են դարձել։ Ամեն ձայն կարծես սոսկ արձագանքն է մեկ այլ ձայնի։

Երեկ պռոշյանցի կինն ասում էր, որ քասախցիների ակցիաներին չի միանա, հաջողություն է մաղթում իր հարևաններին, բայց ինքը Պռոշյանից է, իր հարցը լուծվել է։ Հետո, իրեն հակասելով, հավելում էր, որ իր պայքարի ժամանակ կոչ է արել բոլորին միանալ իրենց, որովհետև այդ հարցը (տրանսպորտի թանկացումը) կարող է բոլորին առնչվել:

Հարգելի՛ հայրենակիցներ, ձեր դատին եմ ներկայացնում ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի նոր լոգոն, որն առաջին հայացքից թվում է ընդամենը ինստիտուցիոնալ, չեզոք, վիզուալ տարր։ Իրականում, սակայն, այն պարունակում է դասական քաղաքական խորքային ենթատեքստ։ Լոգոն, որը նախապես ակնկալվում էր ներկայացնել գիտականությունն ու միջազգային գիտաճյուղերի նրբերանգները, այսօր ակնհայտորեն հիշեցնում է «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության դիզայնային կրկնօրինակը՝ գունային լուծումներով, տիպոգրաֆիկ մատուցմամբ և նույնիսկ սիմվոլիկ շեշտադրումներով։

Այն ինքնախոստովանական քարոզը, որ սկսել է գերագույն ապազգային տարրը իր և իր կադրերի տգիտության մասին, նրա հերթական մանիպուլյացիան է. նպատակը՝ հանրության ընկալումները փոխել առ իր թշնամահպատակություն և կետ առ կետ իրագործված արևմտաթուրքական ծրագիր: Ավելի ձեռնտու է՝ մարդիկ մտածեն, որ ինքը տգետ սխալական է, քան, որ ինքը թշնամական գործակալ է: